Έξοδος 3:13-15

“Αλλά ο Μωυσής είπε πάλι: “Καλά, εγώ θα πάω στους Ισραηλίτες και θα τους πω, “ο Θεός των προγόνων σας με έστειλε σ' εσάς”. Αυτοί όμως θα με ρωτήσουν “ποιο είναι το όνομά του;” Τι θα τους πω;” Τότε ο Θεός απάντησε στο Μωυσή: “ ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΕΚΕΙΝΟΣ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ. Έτσι”, του λέει, “θα μιλήσεις στους Ισραηλίτες: “ΕΚΕΙΝΟΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ μ' έστειλε σ' εσάς””. Είπε ακόμα ο Θεός στο Μωυσή: “Θα πεις στους Ισραηλίτες: “Ο Κύριος, ο Θεός των προγόνων σας, ο Θεός του Αβραάμ, του Ισαάκ και του Ιακώβ, αυτός με έστειλε σ' εσάς”. Αυτό είναι το όνομά μου στον αιώνα, και με αυτό θα με επικαλούνται όλες οι γενιές.”

Στα έντεκα μηνύματα που θα αναπτύξω, αν θέλει ο Θεός, από τώρα μέχρι το τέλος της χρονιάς, πρωταρχικός μου στόχος είναι να μεταδώσω ένα πάθος για την κυριαρχία του Θεού πάνω σε όλα τα πράγματα με σκοπό τη χαρά όλων των λαών διαμέσου του Ιησού Χριστού. Με άλλα λόγια, στόχος μου είναι να εξυψώσω τόσο πολύ το Θεό Πατέρα, και το Θεό Υιό, με τη βοήθεια του Θεού Πνεύματος, ώστε εσείς – και χιλιάδες άλλοι μέσα από σας – να παρακινηθούν και να ενωθούν μαζί μου σε χαρούμενη λατρεία του τριαδικού Θεού μας.

Μετά απ' αυτόν τον πρωτεύοντα στόχο, επιδίωξή μου είναι να αφυπνίσω και να εδραιώσω μέσα σας μια ισχυρή πεποίθηση ότι τα τελευταία 30 χρόνια διακονίας εδώ αποτελούν προετοιμασία και όχι ολοκλήρωση. Ή για να το θέσω διαφορετικά, ελπίζω να σας βοηθήσω να δείτε και να αισθανθείτε ότι αυτή η μεταβατική περίοδος ανάμεσα σε μένα και τον Jason Meyer αφορά περισσότερο μια εκτόξευση παρά μια προσγείωση. Δεν αφορά τόσο τα σπουδαία πράγματα που ο Θεός έχει κάνει, αλλά τα ακόμα σπουδαιότερα πράγματα που ο Θεός προτίθεται να κάνει.

Κατά συνέπεια, μου φάνηκε πως ήταν προτιμότερο, σύμφωνα και με την προτροπή των υπευθύνων, όχι απλά να περάσω ένα δυο ακόμα κεφάλαια του Ευαγγελίου του Ιωάννη και να το αφήσω να αιωρείται κάπως στο κεφάλαιο 17, αλλά να στρέψω την προσοχή μας σε μια συστοιχία από θεμελιώδεις πραγματικότητες – αλήθειες που προσδιορίζουν, σήματα κατατεθέντα για 30 χρόνια, κριτήρια μέσα από τη Βίβλο – οι οποίες επέδρασαν έντονα στη μορφή που πήρε η Βηθλεέμ τις τελευταίες τρεις δεκαετίες.

Πιο Θαυμάσια Πράγματα Πρόκειται να Έρθουν

Ο λόγος που η κατάσταση αυτή φαίνεται να οδηγεί σε μια εκτόξευση παρά σε μια προσγείωση, και στο να προετοιμαζόμαστε μάλλον παρά να συλλογιζόμαστε ότι έχουμε φτάσει στην ολοκλήρωση, και στο να αγγίξουμε τα πιο θαυμάσια πράγματα που πρόκειται να έρθουν παρά να καθυστερούμε ασχολούμενοι με τα θαυμάσια πράγματα του παρελθόντος, είναι ότι αυτές οι θεμελιώδεις πραγματικότητες στις οποίες θέλω να αναφερθώ είναι έντονα αδάμαστες, συντριπτικά αχώρητες, και ισχυρές στο να διαμορφώνουν το μέλλον. Δεν συντηρούν απλά το παρόν και εξηγούν το παρελθόν. Έχουν ζωή και δράση και υπερφυσική ενέργεια τέτοια ώστε να οδηγήσουν αυτή την εκκλησία εκεί που δεν έχει καν ονειρευτεί, με τρόπους που δεν έχει καν ονειρευτεί.

Και θα πρέπει να ξεκαθαρίσω προτού προχωρήσω στην εκτόξευση με τις εκρηκτικές αυτές αλήθειες, πως έχω ελάχιστες αμφιβολίες στο μυαλό μου – και αυτές οι ελάχιστες αμφιβολίες στο μυαλό μου δεν προέρχονται από το Θεό, αλλά από έλλειψη του Θεού – ότι η επόμενη περίοδος στη ζωή της Βηθλεέμ θα είναι η πιο θαυμάσια που έχουμε ποτέ γνωρίσει. Όλοι μας ξέρουμε ότι πολλές διακονίες έχουν ακμάσει για δεκαετίες και έχουν αποκτήσει ιδιαίτερη σημασία και μετά με μια αλλαγή του επικεφαλής, διαλύονται τα πάντα και η δύναμη της επιρροής συρρικνώνεται, και η ελπίδα σβήνει, και η χαρά εξαφανίζεται, και η διακονία μαραζώνει, και μπορεί ακόμα και να πεθάνει. Είναι βαθιά πεποίθησή μου ότι ο Θεός δε θα αφήσει να συμβεί το ίδιο και εδώ. Για να είμαι ειλικρινής, αν χρειαζόταν, θα στοιχημάτιζα και τη ζωή μου σ' αυτή την πρόβλεψη.

Δεν τα λέω αυτά για να σας φουσκώσω με ψεύτικες ελπίδες, αλλά εξαιτίας βιβλικών πραγματικοτήτων και απτών αποδείξεων της εκπληκτικής εύνοιας του Θεού πάνω σε εμάς. Ο λόγος που τα βιβλικά αυτά θεμέλια μου δίνουν τόση ελπίδα είναι πως αποτελούν κοινά πιστεύω τόσο του Jason Meyer και των Πρεσβυτέρων όσο και εκατοντάδων από σας. Δεν διανύουμε αυτή τη μεταβατική περίοδο με κάποια ασάφεια όσον αφορά στις βιβλικές και θεολογικές δεσμεύσεις της μελλοντικής διεύθυνσης. Υπάρχει μια βαθιά ενότητα σε όσα πιστεύουμε, και αυτές οι πραγματικότητες είναι εκρηκτικές και δυνατές στο να διαμορφώνουν το μέλλον.

Η Οδηγία του Θεού μέχρι Αυτή τη Μέρα

Και δεν είναι μόνο αυτό. Τα αποτυπώματα της χάρης και της εύνοιας και της οδηγίας του Θεού είναι πάνω σε όλα τα μεταβατικά γεγονότα των τελευταίων 10 μηνών. Όσοι από μας τα έχουμε παρακολουθήσει από μέσα, από την αρχή, έχουμε μείνει άφωνοι γεμάτοι θαυμασμό για την εμφάνιση του Jason Meyer, και την καταπληκτική ενότητα των υπευθύνων, των πρεσβυτέρων και τη διορατικότητα των μελών σχετικά με την κλήση του.

Και όχι μόνο αυτό. Το χέρι του Θεού είναι πάνω στον Jason Meyer. Ναι, οι βιβλικές πραγματικότητες που μας ενώνουν είναι στη θέση τους, και ναι, είναι αξιοσημείωτη η ενότητα του σώματος της εκκλησίας όσον αφορά στην επιβεβαίωση της κλήσης του, αλλά λέω πως υπάρχει και κάτι περισσότερο απ' αυτό – κάτι ουσιώδες. Ο Θεός κάλεσε τον Jason σ' αυτό το έργο και έβαλε το χέρι του επάνω του. Αποδείξεις γι' αυτό έχουμε δει. Όσοι από μας τον γνωρίζουμε περισσότερο καιρό και καλύτερα έχουμε πιο ξεκάθαρη εικόνα γι' αυτό.

Όλα αυτά με οδηγούν στο συμπέρασμα ότι καθώς μεταφερόμαστε στην περίοδο που ο Jason θα αναλάβει τα καθήκοντά του, η δύναμη της επιρροής δεν θα συρρικνωθεί, η ελπίδα δεν θα σβήσει, η χαρά δεν θα εξαφανιστεί, και η διακονία αυτής της εκκλησίας καθώς και η παγκόσμια αποστολή της δεν πρόκειται να μαραζώσει ή ακόμα και να πεθάνει. Αντίθετα, θα μεταβούμε στην πιο σημαντική περίοδο της διακονίας αυτής της εκκλησίας που έχουμε ποτέ γνωρίσει.

Και έτσι επιστρέφουμε σ' αυτή τη συστοιχία από θεμελιώδεις πραγματικότητες – αυτές τις αλήθειες που προσδιορίζουν, αυτά τα σήματα κατατεθέντα για 30 χρόνια, αυτά τα κριτήρια μέσα από τη Βίβλο – οι οποίες επέδρασαν έντονα στη μορφή που πήρε η Βηθλεέμ τις τελευταίες τρεις δεκαετίες. Αυτές τις πραγματικότητες που είναι έντονα αδάμαστες, συντριπτικά αχώρητες, και ισχυρές στο να διαμορφώνουν το μέλλον.

Ο Θεός Απόλυτα Είναι

Και η πρώτη πραγματικότητα είναι πως ο Θεός είναι. Ή για να το πούμε με τον τρόπο που αναφέρεται στο κείμενό μας, ο Θεός είναι εκείνος που είναι. Ή για να το πούμε πιο φιλοσοφικά, ο Θεός απόλυτα είναι. Αυτό είναι το πιο βασικό και θεμελιώδες γεγονός. Τελεία. Από τα δισεκατομμύρια γεγονότα που υπάρχουν το συγκεκριμένο είναι βασικό αλλά και υπέρτατο. Είναι το θεμέλιο όλων των άλλων αλλά και η ολοκλήρωσή τους. Τίποτε δεν είναι πιο βασικό και τίποτε δεν είναι πιο θεμελιώδες από το γεγονός ότι ο Θεός είναι.

Τίποτε δεν είναι πιο θεμελιώδες σε αυτή την εκκλησία από το ότι ο Θεός είναι. Τίποτε δεν είναι πιο θεμελιώδες στη ζωή σου ή στο γάμο σου ή στη δουλειά σου ή στην υγεία σου ή στο μυαλό σου ή στο μέλλον σου από το ότι ο Θεός είναι. Τίποτε δεν είναι πιο θεμελιώδες στον κόσμο, ή στο ηλιακό σύστημα, ή στο Γαλαξία μας ή στο σύμπαν από το ότι ο Θεός είναι. Και τίποτε δεν είναι πιο θεμελιώδες στη Βίβλο και στην αυτο-αποκάλυψη του Θεού και στη δόξα του ευαγγελίου του Ιησού από το ότι ο Θεός είναι.

Κατανοώντας το Τρίτο Κεφάλαιο της Εξόδου

Αυτό είναι το μήνυμα του σημερινού κειμένου στην Έξοδο 3:13-15. Και να ποιο είναι το σκηνικό. Για αρκετούς αιώνες ο λαός Ισραήλ – ο εκλεκτός λαός του Θεού – ζουν σαν ξένοι στην Αίγυπτο. Και για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα τους αντιμετωπίζουν σαν δούλους. Τώρα πλησιάζει ο καιρός που ο Θεός θα τους ελευθερώσει. Ένα Εβραιόπουλο με το όνομα Μωυσής γεννιέται. Μέσα στην πρόνοια του Θεού η κόρη του Φαραώ σώζει το παιδί από το διάταγμα του θανάτου και το μεγαλώνει μέσα στη βασιλική αυλή. Όταν ενηλικιώνεται ο Μωυσής υπερασπίζεται κάποιον από το λαό του σκοτώνοντας έναν Αιγύπτο, και καταφεύγει στη γη Μαδιάμ. Και εκεί ο Θεός του εμφανίζεται μέσα σε μία φλεγόμενη βάτο, όπως διαβάζουμε στην Έξοδο 3:6-10.

“Εγώ”, του λέει, “είμαι ο Θεός των προγόνων σου, ο Θεός του Αβραάμ, ο Θεός του Ισαάκ και ο Θεός του Ιακώβ”. Τότε ο Μωυσής σκέπασε το πρόσωπό του, γιατί φοβόταν να κοιτάξει το Θεό. Ο Κύριος συνέχισε: “Είδα τη δυστυχία του λαού μου στην Αίγυπτο, και άκουσα την κραυγή τους εξαιτίας των καταπιεστών τους. Ξέρω τα βάσανά τους. Γι' αυτό κατέβηκα να τους γλιτώσω από τους Αιγύπτιους και να τους φέρω από αυτή τη χώρα, σε μια χώρα μεγάλη και εύφορη, στη χώρα όπου ρέει γάλα και μέλι, εκεί που τώρα κατοικούν οι Χαναναίοι, οι Χετταίοι, οι Αμορραίοι, οι Φερεζαίοι, οι Ευαίοι και οι Ιεβουσαίοι. Και τώρα που η κραυγή των Ισραηλιτών έφτασε ως εμένα, και είδα πώς τους καταπιέζουν οι Αιγύπτιοι, τώρα εγώ σε στέλνω στο Φαραώ, να βγάλεις το λαό μου, τους Ισραηλίτες, από την Αίγυπτο”.

Και έτσι ο Μωυσής είναι ο αρχηγός που διάλεξε ο Θεός για να οδηγήσει το λαό του μακρυά από τη δουλεία προς τη γη της επαγγελίας. Κι όμως αυτός κάνει πίσω. Κι εγώ πιθανώς το ίδιο θα έκανα – ή ο Jason, ή εσείς. Εδάφιο 11: “Ο Μωυσής είπε στο Θεό: “Ποιος είμαι εγώ, για να πάω στο Φαραώ και να βγάλω τους Ισρηλίτες από την Αίγυπτο;” Και ο Θεός είπε (εδάφιο 12), “Εγώ θα είμαι μαζί σου. Και να ποιο θα είναι το σημείο ότι εγώ σε έστειλα: Όταν θα βγάλεις το λαό από την Αίγυπτο, θα λατρεύσετε το Θεό σ' αυτό εδώ το βουνό.”

Και μετά ο Μωυσής μας αναφέρει ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα που ο Θεός έχει ποτέ πει. Και αυτό είναι το κείμενό μας, Έξοδος 3:13-15.

“Αλλά ο Μωυσής είπε πάλι: “Καλά, εγώ θα πάω στους Ισραηλίτες και θα τους πω, “ο Θεός των προγόνων σας με έστειλε σ' εσάς”. Αυτοί όμως θα με ρωτήσουν “ποιο είναι το όνομά του;” Τι θα τους πω;” Τότε ο Θεός απάντησε στο Μωυσή: “ ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΕΚΕΙΝΟΣ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ. Έτσι”, του λέει, “θα μιλήσεις στους Ισραηλίτες: “ΕΚΕΙΝΟΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ μ' έστειλε σ' εσάς””. Είπε ακόμα ο Θεός στο Μωυσή: “Θα πεις στους Ισραηλίτες: “Ο Κύριος [στα Εβραϊκά: “Γιαχβέ”], ο Θεός των προγόνων σας, ο Θεός του Αβραάμ, του Ισαάκ και του Ιακώβ, αυτός με έστειλε σ' εσάς”. Αυτό είναι το όνομά μου στον αιώνα [Γιαχβέ], και με αυτό θα με επικαλούνται όλες οι γενιές.”

Τρία Στοιχεία που ο Θεός Αναφέρει για τον Εαυτό Του

Με ρωτάς ποιο είναι το όνομά μου, λέει ο Θεός, θα σου πω λοιπόν τρία πράγματα. Πρώτο (εδάφιο 14) “Τότε ο Θεός απάντησε στο Μωυσή: ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΕΚΕΙΝΟΣ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ.” Δεν του είπε ποιο ήταν το όνομά του. Στην πραγματικότητα είπε: Πριν νοιαστείς για το ποιο είναι το όνομά μου, πού συγκαταλέγομαι ανάμεσα στους πολλούς θεούς των Αιγυπτίων ή των Βαβυλωνίων ή των Φιλισταίων, και πριν προσπαθήσεις να με παρουσιάσεις με το όνομά μου, και πριν ακόμα αναρωτηθείς αν ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ο Θεός του Αβραάμ, θα μείνεις άναυδος μ' αυτό που θα σου πω: “ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΕΚΕΙΝΟΣ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ”. Εγώ είμαι απόλυτα. Πριν μάθεις το όνομά μου, μάθε την ύπαρξή μου. Ότι ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΕΚΕΙΝΟΣ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ – ότι εγώ είμαι απόλυτα – είναι το πρώτο, το θεμελιώδες και το άπειρα σημαντικό.

Δεύτερο (εδάφιο 14β) “Έτσι”, του λέει, “θα μιλήσεις στους Ισραηλίτες: “ΕΚΕΙΝΟΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ μ' έστειλε σ' εσάς””. Και εδώ δεν έχει πει ακόμα το όνομά του στο Μωυσή. Χτίζει μια γέφυρα ανάμεσα στην ύπαρξή του και στο όνομά του. Απλά αντί για το όνομά του δηλώνει την ύπαρξή του. Θα πεις, “ ΕΚΕΙΝΟΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ μ' έστειλε σ' εσάς”. Εκείνος που είναι – που απόλυτα είναι – μ' έστειλε σ' εσάς.

Τρίτο (εδάφιο 15) “Είπε ακόμα ο Θεός στο Μωυσή: “Θα πεις στους Ισραηλίτες: “Ο Κύριος [στα Εβραϊκά: “Γιαχβέ”], ο Θεός των προγόνων σας, ο Θεός του Αβραάμ, του Ισαάκ και του Ιακώβ, αυτός με έστειλε σ' εσάς”. Αυτό είναι το όνομά μου για πάντα [Γιαχβέ]. Τελικά μας λέει το όνομά του το οποίο σχεδόν πάντα μεταφράζεται στην Αγγλική Βίβλο ως ΚΥΡΙΟΣ (όλα κεφαλαία). Όμως στα Εβραϊκά προφέρεται κάπως σαν “Γιαχβέ” και προέρχεται από τη λέξη που σημαίνει “ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ”. Επομένως κάθε φορά που ακούμε τη λέξη Γιαχβέ (ή το σύντομο τύπο Γιαχ, τον οποίο ακούμε κάθε φορά που ψάλλουμε “αλληλού-γιαχ”, “δοξάστε τον Γιαχβέ”) ή κάθε φορά που βλέπουμε τη λέξη ΚΥΡΙΟΣ στην Αγγλική Βίβλο θα πρέπει να σκεφτόμαστε: αυτό είναι ένα κανονικό όνομα (όπως Πέτρος ή Ιάκωβος ή Ιωάννης) που προέρχεται από τη λέξη που σημαίνει “ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ” και μας θυμίζει κάθε φορά ότι ο Θεός απόλυτα είναι.

Μια Εκπληκτική Αλήθεια

Αυτό είναι καταπληκτικό. Ο Θεός έδωσε στον εαυτό του ένα όνομα (που χρησιμοποιείται πάνω από 4.000 φορές στην Παλαιά Διαθήκη) το οποίο μας παρακινεί κάθε φορά που το ακούμε να σκεφτούμε, Αυτός είναι. Αυτός απόλυτα είναι. Αυτός είναι απόλυτος.

Αυτή είναι η πρώτη συστοιχία από θεμελιώδεις πραγματικότητες – αλήθειες που προσδιορίζουν, σήματα κατατεθέντα για 30 χρόνια, κριτήρια μέσα από τη Βίβλο – οι οποίες έχουν σημαδέψει τη Βηθλεέμ για τρεις δεκαετίες. Μένουμε έκθαμβοι μπροστά στο ξεκάθαρο γεγονός ότι ο Θεός είναι. Ότι “αυτός είναι εκείνος που είναι”. Ότι αυτός απόλυτα είναι. Αυτή είναι η πρώτη από τις πραγματικότητες τις έντονα αδάμαστες, συντριπτικά αχώρητες, και ισχυρές στο να διαμορφώνουν το μέλλον που ενστερνιζόμαστε.

Ένας λαός που μένει έκπληκτος απ' το ότι ο Θεός είναι, θα είναι ένας ακάθεκτος λαός. Ο τριαδικός Θεός μας χαίρεται να εμφανίζεται με χάρη και δύναμη εκεί που οι άνθρωποι μένουν εμβρόντητοι από το γεγονός ότι αυτός είναι.

Τι Σημαίνει Ο Θεός Είναι Εκείνος που Είναι: Δέκα Σημεία

Να τι σημαίνει ότι ο Θεός είναι εκείνος που είναι.

1. Η απόλυτη ύπαρξη του Θεού σημαίνει ότι δεν είχε ποτέ κάποια αρχή. Αυτό είναι ιλιγγιώδες για το νου. Κάθε παιδί ρωτάει, “Ποιος έφτιαξε το Θεό;” Και κάθε σοφός γονιός απαντά, “Κανένας δεν έφτιαξε το Θεό. Ο Θεός απλά είναι. Και πάντοτε ήταν. Χωρίς αρχή.”

2. Η απόλυτη ύπαρξη του Θεού σημαίνει ότι ο Θεός δεν θα πάψει ποτέ να υπάρχει. Εφόσον δεν ήρθε στην ύπαρξη δεν μπορεί να φύγει από την ύπαρξη, γιατί αυτός είναι η ύπαρξη. Αυτός είναι ό,τι υπάρχει. Δεν υπάρχει χώρος για να βγει εκτός της ύπαρξης. Υπάρχει μόνο αυτός. Προτού αυτός δημιουργήσει το μόνο που υπάρχει είναι ο Θεός.

3. Η απόλυτη ύπαρξη του Θεού σημαίνει ότι ο Θεός είναι η απόλυτη πραγματικότητα. Δεν υπάρχει καμία πραγματικότητα πριν απ' αυτόν. Δεν υπάρχει καμία πραγματικότητα έξω απ' αυτόν εκτός αν αυτός τη θέλει και τη φτιάξει. Ο Θεός δεν είναι μία από τις πολλές πραγματικότητες πριν να δημιουργήσει. Αυτός είναι απλά εκεί ως απόλυτη πραγματικότητα. Αυτός είναι ό,τι υπήρχε αιώνια. Ούτε διάστημα, ούτε σύμπαν, ούτε κενό. Μόνο ο Θεός. Αυτός ήταν απόλυτα εκεί. Αυτός ήταν απόλυτα τα πάντα.

4. Η απόλυτη ύπαρξη του Θεού σημαίνει ότι ο Θεός είναι εντελώς ανεξάρτητος. Δεν εξαρτάται από τίποτε για να τον φέρει στην ύπαρξη ή να τον υποστηρίξει ή να τον συμβουλέψει ή να τον κάνει αυτό που είναι. Αυτή είναι η σημασία της λέξης “απόλυτη” ύπαρξη.

5. Η απόλυτη ύπαρξη του Θεού σημαίνει ακριβέστερα ότι οτιδήποτε δεν είναι Θεός εξαρτάται ολοκληρωτικά από το Θεό. Οτιδήποτε δεν είναι Θεός είναι δευτερεύον, και εξαρτώμενο. Το σύμπαν στην ολότητά του είναι εντελώς δευτερεύον. Όχι πρωταρχικό. Ήρθε στην ύπαρξη από το Θεό και μένει στην ύπαρξη κάθε λεπτό εξαιτίας της απόφασης του Θεού να το κρατήσει στην ύπαρξη.

6. Η απόλυτη ύπαρξη του Θεού σημαίνει ότι όλο το σύμπαν σε σύγκριση με το Θεό είναι σαν τίποτα. Μια εξαρτώμενη, συντηρούμενη πραγματικότητα είναι σε σχέση με με μια απόλυτη, ανεξάρτητη πραγματικότητα σαν τη σκιά με την ύλη. Σαν την ηχώ με τη βροντή. Σαν τη μπουρμπουλήθρα με τον ωκεανό. Όλα όσα βλέπουμε, όλα όσα μας καταπλήσσουν σ' αυτόν τον κόσμο και στους γαλαξίες, είναι, σε σύγκριση με το Θεό ένα τίποτα. “Όλα τα έθνη είν' ένα τίποτα μπροστά του. Τα λογαριάζει σαν μηδέν, ωσάν μηδαμινότητα” (Ησαϊας 40:17)

7. Η απόλυτη ύπαρξη του Θεού σημαίνει ότι ο Θεός είναι σταθερός. Είναι ο ίδιος χθες, σήμερα και για πάντα. Δεν επιδέχεται βελτίωση. Αυτός δεν αλλάζει σε κάτι άλλο. Αυτός είναι εκείνος που είναι. Ο Θεός δεν εξελίσσεται. Δεν προοδεύει. Η απόλυτη τελειότητα δεν είναι δυνατόν να βελτιωθεί.

8. Η απόλυτη ύπαρξη του Θεού σημαίνει ότι αυτός είναι το απόλυτο κριτήριο της αλήθειας και της αγαθότητας και της ομορφιάς. Δεν χρησιμοποιεί κανένα νομικό εγχειρίδιο για να μάθει τι είναι σωστό. Κανένα αλμανάκ για να αποδείξει τα γεγονότα. Κανένα οδηγό για να καθορίσει τι είναι άριστο ή υπέροχο. Αυτός ο ίδιος είναι το κριτήριο για το τι είναι σωστό, τι είναι αληθινό, τι είναι υπέροχο.

9. Η απόλυτη ύπαρξη του Θεού σημαίνει ότι ο Θεός κάνει ό,τι τον ευχαριστεί και αυτό είναι πάντοτε σωστό και πάντοτε υπέροχο και πάντοτε σύμφωνο με την αλήθεια. Δεν υπάρχουν για το Θεό περιορισμοί έξω απ' αυτόν που να τον εμποδίζουν να κάνει ό,τι επιθυμεί. Οποιαδήποτε πραγματικότητα υπάρχει έξω απ' αυτόν δημιουργήθηκε και σχεδιάστηκε και ελέγχεται από εκείνον που είναι η απόλυτη πραγματικότητα. Επομένως είναι εντελώς ελεύθερος από κάθε περιορισμό που δεν πηγάζει από την πρόθεση του δικού του θελήματος.

10. Η απόλυτη ύπαρξη του Θεού σημαίνει ότι αυτός είναι η πιο σημαντική και η πιο πολύτιμη πραγματικότητα και το πιο σημαντικό και το πιο πολύτιμο πρόσωπο στο σύμπαν. Αυτός είναι άξιος ενδιαφέροντος και προσοχής και θαυμασμού και απόλαυσης περισσότερο από κάθε άλλη πραγματικότητα, συμπεριλαμβανομένου και ολόκληρου του σύμπαντος.

Προς τους Πάστορες της Βηθλεέμ

Αυτό πιστεύουμε. Ο Θεός είναι. Πρόκειται για μια πραγματικότητα που είναι έντονα αδάμαστη, συντριπτικά αχώρητη, και ισχυρή στο να διαμορφώνει το μέλλον – ότι ο Θεός είνα. Έγραψα ένα κείμενο πνευματικού περιεχομένου για τους πάστορες τον Αύγουστο πάνω στο θέμα αυτό και κατέληξα στο εξής συμπέρασμα:

“Επομένως, αποτελεί ένα ανοσιούργημα τεραστίων διαστάσεων το γεγονός ότι αγνοούμε τον Θεό, τον θεωρούμε ασήμαντο, τον αμφισβητούμε, τον κριτικάρουμε, τον αντιμετωπίζουμε στην πραγματικότητα ως ένα τίποτα, και σκεφτόμαστε γι' αυτόν λιγότερο απ' ό,τι σκεφτόμαστε για το χαλί του σπιτιού μας.

Επειδή αυτός είναι η πιο σημαντική πραγματικότητα που υπάρχει, τίποτα δεν μπορούμε να γνωρίζουμε σωστά έξω από τη σχέση που έχει αυτό με τον Θεό. Αυτός είναι η πηγή και ο στόχος και ο προσδιορισμός όλων των έμβιων όντων και όλων των πραγμάτων.

Θα είμαστε, επομένως, ένας λαός συνεπαρμένος με το Θεό. Το να τον γνωρίζουμε, να τον θαυμάζουμε, να δείχνουμε και στους άλλους τη δόξα του είναι το πάθος που μας εμπνέει. Για να το πούμε απλά, αυτός κατακλύζει κυριαρχικά τη συνειδητότητά μας. Τα πάντα θα σχετίζονται με αυτόν.”

Υπάρχουμε για να μεταδίδουμε ένα πάθος για την κυριαρχία του Θεού!

Ποτέ, Ποτέ, Ποτέ

Με τη βοήθεια του Θεού, δεν θα βλάψουμε τη φήμη του θεωρώντας τον δεδομένο, ή βάζοντάς τον στο περιθώριο, ή αποκαλώντας τον το υποτιθέμενο θεμέλιο όλων των πραγμάτων ενώ στην πραγματικότητα αυτά τα “πράγματα” είναι που μας ελκύουν. Τρέμουμε μήπως και εμείς αποτελέσουμε αντικείμενο της κριτικής του Albert Einstein για την οποία έγραψε ο Charles Misner είκοσι χρόνια πριν:

“Πράγματι θεωρώ το σχεδιασμό του σύμπαντος ως ένα κατ' εξοχήν θρησκευτικό ζήτημα. Πράγμα που σημαίνει πως θα πρέπει να δείχνουμε σεβασμό και θαυμασμό απέναντι στο θέμα αυτό....Είναι μεγαλειώδες και δεν θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο. Πιστεύω πως αυτός είναι ο λόγος που ο Einstein δεν εκτιμούσε ιδιαίτερα την οργανωμένη θρησκεία, αν και μου δίνει την εντύπωση ενός κατά βάση έντονα θρησκευτικού ανθρώπου. Προφανώς αισθανόταν ότι όσα έλεγαν οι ιεροκήρυκες για το Θεό ήταν βλασφημία. Ο ίδιος είχε διακρίνει πολύ μεγαλύτερη λαμπρότητα απ' ό,τι εκείνοι είχαν ποτέ φανταστεί, και απλά δεν αναφερόντουσαν στις πραγματικές διαστάσεις του πράγματος.” ( Αναφορά από το First Things, Δεκ. 1991, Νο. 18, 63)

Όταν διάβασα το κείμενο αυτό, είπα, “Ω Θεέ, ποτέ, ποτέ μην αφήσεις να συμβεί αυτό στη Βηθλεέμ.” Ο Jason κι εγώ πιστεύουμε με όλη μας την καρδιά ότι υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι στις Δίδυμες Πόλεις και δισεκατομμύρια σε όλο τον κόσμο που λαχταρούν να γνωρίσουν τον αληθινό και ζωντανό Θεό ο οποίος απόλυτα είναι. Και εσείς και ο Jason και εγώ γνωρίζουμε τα καλά νέα ότι αυτός ο Θεός έστειλε τον Υιό του στον κόσμο για να πεθάνει για αμαρτωλούς όπως εμείς που υποτιμούσαμε το Θεό ώστε όποιος πιστέψει στο Χριστό να μπορεί να γνωρίζει αυτόν το Θεό με χαρά για πάντα. Επομένως ξέρουμε την κλήση μας. Υπάρχουμε για να μεταδώσουμε ένα πάθος για το Θεό ο οποίος απόλυτα είναι.

Εδώ στεκόμαστε μέχρι τώρα. Και προς την ίδια κατεύθυνση προχωρούμε. Μια πραγματικότητα αδάμαστη, αχώρητη, και ισχυρή στο να διαμορφώνει το μέλλον. “ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΕΚΕΙΝΟΣ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ”. Ο Θεός απόλυτα είναι.