Προς Εβραίους επιστολή 13:20-21

Στις 27 Ιανουαρίου 1980, έκανα το πρώτο μου κήρυγμα σαν υποψήφιος ποιμένας της εκκλησίας Βηθλεέμ από την προς Φιλιππησίους επιστολή, κεφάλαιο 1, εδάφιο 20, “Έχω την έντονη προσμονή κι ελπίδα ότι σε τίποτα δεν θα ντροπιαστώ, αλλά όπως πάντα, έτσι και τώρα με πολύ θάρρος θ' αγωνιστώ, ώστε να δοξαστεί ο Χριστός με όλο μου το είναι, είτε μ' αφήσουν να ζήσω είτε με καταδικάσουν να πεθάνω.” Ο τίτλος ήταν: “Δοξάζοντας το Χριστό στη Ζωή και στο Θάνατο.” Στις 13 Φεβρουαρίου, η εκκλησία με 149 ψήφους υπέρ και 17 κατά, με κάλεσε ως ποιμένα. Επίσημα ξεκίνησα την 1η Ιουλίου και στις 13 Ιουλίου 1980 έκανα το πρώτο μου κήρυγμα ως ποιμένας σας. Επομένως, καθώς ολοκληρώνω την διακονία μου στις 31 Μαρτίου 2013, έχω υπηρετήσει σ' αυτή τη θέση 32 χρόνια και 9 μήνες.

Έχω πολλά προσωπικά πράγματα να πω. Για 20 βασικά σημεία απ' αυτά, μίλησα στους διάκονους την Τρίτη. Είκοσι λόγοι για τους οποίους γεμίζει η καρδιά μου με ευχαριστία. Για κάποια ακόμη θέματα θα μιλήσω στις 14 Απριλίου στην Εκκλησία Grace στο Eden Prairie. Ελπίζω να μπορέσετε να έρθετε.

Όμως σήμερα είναι η μέρα του Κυρίου. Και είναι η πιο σημαντική μέρα του χρόνου, η Κυριακή του Πάσχα. Και αυτή είναι μια ώρα λατρείας. Και αποτελεί δέσμευσή μας όλα αυτά τα χρόνια που είμαστε μαζί, να κηρύττουμε όχι για τον εαυτό μας αλλά για τον Ιησού Χριστό τον Κύριο (Β' Κορινθίους 4:5). Οι άνθρωποι δεν πρέπει να πηγαίνουν στην εκκλησία για να ακούσουν τα συναισθήματα ή τις ιδέες ενός ανθρώπου, αλλά για να ακούσουν το λόγο του Θεού.

Μια Ακλόνητη Ελπίδα

Σας προσκαλώ, λοιπόν, να διαβάσουμε μαζί το κομμάτι από την επιστολή προς Εβραίους 13:20-21. Υπάρχουν πέντε λόγοι για τους οποίους διάλεξα αυτό το κείμενο.

• Πρώτον, επειδή είναι Πάσχα και το κείμενο αναφέρει πως ο Θεός ανέστησε τον Κύριό μας Ιησού από τους νεκρούς.

• Δεύτερον, επειδή ο Ιησούς αναφέρεται ως ο Μεγάλος Ποιμένας σας και θέλω να ακούσετε ξεκάθαρα την αλήθεια ότι οι γήινοι ποιμένες σας έρχονται και φεύγουν, αλλά εσείς έχετε ένα Μεγάλο Ποιμένα που ποτέ δε θα σας αφήσει ούτε θα σας εγκαταλείψει.

• Τρίτον, πρόκειται για μια ευχή, μια δοξολογία, και κατά συνέπεια, σκοπό έχει να εξυψώσει το Χριστό.

• Τέταρτον, επειδή μέσα σ' αυτό υπάρχουν έξι θαυμάσιες, Θεοκεντρικές αλήθειες που ακτινοβολούν σα μεγαλοπρεπείς, ακλόνητοι στυλοβάτες της κοινής ζωής μας για 33 χρόνια.

• Και πέμπτον, επειδή βρίσκεται μέσα στη Βίβλο, και δε θα τολμούσα να υποστηρίξω την αυθεντία αυτού του μηνύματος αν προερχόταν απ' οπουδήποτε αλλού.

Παρακολουθείστε, λοιπόν, καθώς διαβάζω, και προσπαθείστε να διακρίνετε έξι Θεοκεντρικές αλήθειες-στυλοβάτες της Βηθλεέμ.

“Ο Θεός που δίνει την ειρήνη και που ανέστησε τον Κύριό μας Ιησού, το μεγάλο ποιμένα των προβάτων, αυτόν δηλαδή που επικύρωσε με το αίμα του την αιώνια διαθήκη, αυτός να σας δίνει τη δύναμη για κάθε καλό έργο, έτσι ώστε να κάνετε το θέλημά του. Ας ενεργεί δια του Ιησού Χριστού να γίνεται ανάμεσά σας αυτό που τον ευχαριστεί. Σ' αυτόν ανήκει η δόξα παντοτινά. Αμήν.”

Θα αναφερθώ στις έξι αλήθειες-στυλοβάτες αυτού του κειμένου και στη συνέχεια, με μια αρμόζουσα αίσθηση νοσταλγίας, θα περπατήσουμε ανάμεσα σ' αυτούς τους στυλοβάτες τους οποίους γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά, έτσι ώστε να γεμίσουμε με γλυκιά ευγνωμοσύνη και ακλόνητη ελπίδα για το μέλλον.

1. Ο Θεός είναι ο Θεός που απόλυτα υπάρχει.

2. Ο Θεός είναι Θεός που συμφιλιώνει.

3. Ο Θεός είναι Θεός που κρατάει τη διαθήκη του.

4. Ο Θεός είναι Θεός που ποιμαίνει.

5. Ο Θεός είναι Θεός που αγιάζει.

6. Ο Θεός είναι Θεός που εξυψώνει το Χριστό.

1. Ο Θεός είναι ο Θεός που απόλυτα υπάρχει.

Η ευχή ξεκινάει με το Θεό. “Ο Θεός...”

Και έτσι πρέπει να γίνει, γιατί οτιδήποτε δεν είναι Θεός ξεκινάει με τον Θεό. Δεν υπάρχει τίποτα πριν από τον Θεό. Και συνεπώς δεν υπάρχει τίποτε πάνω από τον Θεό. Ο Θεός δε δίνει λογαριασμό για τίποτα. Ο Θεός δεν κρίνεται με κανένα μέτρο. Τίποτα δεν τον συντηρεί, τίποτα δεν τον βελτιώνει, τίποτα δεν συμβάλλει με οποιοδήποτε τρόπο στην αξία του. Αυτός είναι η απόλυτη ύπαρξη και η απόλυτη αξία. Κάθε άλλη ύπαρξη εξαρτάται από τη δική του. Και όλα όσα έχουν κάποια αξία, την έχουν εξαιτίας του.

Επομένως, όπως είπα την Πέμπτη το βράδυ, τίποτα μέσα σε όλο τον κόσμο ή σε όλο το σύμπαν ή στο ευαγγέλιο, δεν μπορεί να γίνει γνωστό στις πραγματικές του σχέσεις και διαστάσεις μέχρις ότου κάποιος μάθει πρώτα ότι η αξία του Θεού σε σύγκριση με την αξία του σύμπαντος (και όσων υπάρχουν μέσα σ' αυτό) μοιάζει με την αξία που έχει ο Λευκός Οίκος σε σύγκριση με την αξία που έχει ένας κόκκος σκόνης πάνω στο γραφείο του Προέδρου.

“Τι είναι τα έθνη; Σαν μια σταγόνα σ' έναν κάδο με νερό, σαν κόκκος σκόνης πάνω στην πλάστιγγα. Πόσο ζυγίζουν τα νησιά; Όσο της άμμου ο κόκκος....Όλα τα έθνη είν' ένα τίποτα μπροστά του. Τα λογαριάζει σαν μηδέν, ωσάν μηδαμινότητα.” (Ησαϊας 40:15,17)

Είκοσι χρόνια πριν, έκανα ένα κήρυγμα με τον τίτλο: “Ο Θεός είναι ένα Πολύ Σπουδαίο Πρόσωπο.” Ζήτησα από τους πάστορες και τους διδασκάλους να μη θεωρούν το Θεό απλά σαν το θεμέλιο του οικοδομήματος της ζωής τους, επειδή τα θεμέλια είναι πράγματα κρυμμένα και ξεχασμένα. Τα θεωρούμε δεδομένα, και αυτά που απολαμβάνουμε εμείς οι άνθρωποι, είναι το φαγητό στην κουζίνα και το σεξ στην κρεβατοκάμαρα και την οικογένεια μέσα στο καθιστικό – που είναι πολύ συχνά οι αληθινοί θεοί στη ζωή μας, ενώ με τα χείλη μας αποδίδουμε φόρο τιμής σε ένα τσιμεντένιο κεντρικό θεμέλιο στο υπόγειο, που ούτε το βλέπουμε, ούτε το αγαπούμε, ούτε γιορτάζουμε γι' αυτό, ούτε το εκτιμούμε και που ονομάζεται Παντοδύναμος Θεός.

Και το βασικό μήνυμα ήταν: Του Θεού δεν του αρέσει να τον θεωρούμε δεδομένο. Οι ουρανοί διηγούνται τη δόξα του Θεού όχι επειδή του Θεού του αρέσει να τον θεωρούμε δεδομένο. Όλα υπάρχουν από αυτόν και μέσω αυτού, κι αυτόν έχουν σκοπό τους. Ας είναι δοξασμένος στους αιώνες! (Ρωμαίους 11:36). Σχεδόν κάθε σελίδα της Βίβλου λαμποκοπά επειδή αυτός είναι παρών, και όχι επειδή τον θεωρούμε δεδομένο. Ο Θεός δημιούργησε το σύμπαν για να τον γνωρίζουμε, και να τον έχουμε σα θησαυρό, και να τον απολαμβάνουμε, και να τον δοξάζουμε. Θέλει να είναι το άρωμα του τοστ και του μπέικον στην κουζίνα, και η βαθύτερη απόλαυση μιας άγιας συζυγικής σχέσης μέσα στην κρεβατοκάμαρα, και το ίδιο το οξυγόνο που η οικογένεια αναπνέει με χαρά μέσα στο καθιστικό.

Σαν νεαρός πάστορας έτρεμα τα όσα κατηγορούσε ο Albert Einstein. Και τώρα τρέμω. Ο Charles Misner έγραψε:

“Προφανώς αισθανόταν ότι όσα έλεγαν οι ιεροκήρυκες για το Θεό ήταν βλασφημία. Ο ίδιος είχε διακρίνει πολύ μεγαλύτερη λαμπρότητα απ' ό,τι εκείνοι είχαν ποτέ φανταστεί, και απλά δεν αναφερόντουσαν στις πραγματικές διαστάσεις του πράγματος ... Απλά αισθανόταν ότι οι θρησκείες τις οποίες είχε συναντήσει δεν είχαν τον απαιτούμενο σεβασμό ... για το δημιουργό του σύμπαντος” ( Αναφορά από το First Things, Δεκ. 1991, Νο. 18, σελ. 63)

Όταν το διάβασα, 22 χρόνια πριν, έσκυψα το κεφάλι μου και προσευχήθηκα (και προσεύχομαι και τώρα), Ω Θεέ μου, ποτέ, ποτέ, ποτέ μη μ' αφήσεις να μιλήσω για σένα με τέτοιο τρόπο που ο Albert Einstein θα έλεγε: “Απλώς δεν έχει δει τη δόξα.”

Γι' αυτό, αν έχετε ακούσει εδώ στη Βηθλεέμ εκφράσεις όπως “προσανατολισμένοι στον Θεό” και “με κέντρο τον Θεό” και “συνεπαρμένοι από τον Θεό”, αυτός είναι ο λόγος.

2. Ο Θεός είναι Θεός που συμφιλιώνει.

Εδάφιο 20: “Ο Θεός που δίνει την ειρήνη ...”

Ο Θεός μας που απόλυτα υπάρχει, είναι Θεός γεμάτος ειρήνη, Θεός που δίνει ειρήνη. Πίσω από την ομορφιά του Θεού που δίνει ειρήνη βρίσκεται η τρομερή πραγματικότητα της αμαρτίας μας που μας αποξενώνει από τον Θεό. “Οι αμαρτίες σας,” λέει ο Ησαϊας, ”υψώνουν τείχος ανάμεσα σ' εσάς και στο Θεό σας” (Ησαϊας 59:2).

Όμως η επιστολή προς Εβραίους διαλαλεί την προσπάθεια του Θεού να υπερνικήσει αυτή την αποξένωση. Εβραίους 1:3, “καθαρισμός των αμαρτιών.” Εβραίους 2:17, “ιλασμός των αμαρτιών.” Εβραίους 5:1, “θυσίες για τις αμαρτίες.” Εβραίους 9:22, “συγχώρηση αμαρτιών.” Εβραίους 9:28, “για να σηκώσει πάνω του τις αμαρτίες πολλών.” Εβραίους 10:4, “να αφαιρεί αμαρτίες.” Εβραίους 10:18, “προσφορά για τις αμαρτίες.” Αυτός είναι ο Θεός της ειρήνης που κινείται μέσα στην ιστορία για να συνάψει ειρήνη με τους εχθρούς του μέσω της θυσίας του Υιού του.

Ρωμαίους 5:10: “Παρ' ότι ήμασταν εχθροί με το Θεό, μας συμφιλίωσε μαζί του ο σταυρικός θάνατος του Υιού του. Πολύ περισσότερο τώρα που συμφιλιωθήκαμε, η ζωή του θα μας χαρίσει τη σωτηρία.” Και όταν ο Θεός συνάπτει ειρήνη μαζί μας μέσω του Χριστού, μας δίνει κι εμάς τη δύναμη να γίνουμε ειρηνοποιοί. Εφεσίους 2:14-16,

“Αυτός είναι πραγματικά για μας η ειρήνη. Αυτός έκανε τους δύο αντιμαχόμενους κόσμους ένα λαό και γκρέμισε με το σταυρικό του θάνατο ό,τι σαν τείχος τους χώριζε και προκαλούσε έχθρα μεταξύ τους ...Κι αφού θανάτωσε με το σταυρό του την έχθρα, ένωσε τους δύο πρώην εχθρούς σε ένα σώμα και τους συμφιλίωσε με το Θεό.”

Στα 33 χρόνια που ζήσαμε μαζί, έχουμε γνωρίσει αποτυχίες στην προσπάθειά μας να είμαστε ειρηνοποιοί. Όμως Κύριε, πόσο χαίρομαι και γεμίζω από ευγνωμοσύνη καθώς κοιτάζω πίσω και βλέπω το εκπληκτικό μέτρο της ειρήνης που απολαύσαμε μαζί! Και ακόμα και μέσα στις αποτυχίες μας ο Θεός μας έδωσε χάρη και μας διαφύλαξε – την εκκλησία μας, τις ψυχές μας. Και ξέρετε, αυτό είναι έργο του Θεού της ειρήνης, γιατί παχιά λόγια δεν θα ακούσετε από τον John Piper. Για τα μειονεκτήματα αυτής της εκκλησίας, μπορείτε εύκολα να ανατρέξετε σε μένα. Για την ειρήνη; Στο Θεό.

3. Ο Θεός είναι Θεός που κρατάει τη Διαθήκη του.

Εβραίους 13:20: “Ο Θεός που δίνει την ειρήνη και που ανέστησε τον Κύριό μας Ιησού, το μεγάλο ποιμένα των προβάτων, αυτόν δηλαδή που επικύρωσε με το αίμα του την αιώνια διαθήκη ...”

Να πώς πρέπει να διαβάσουμε αυτό το εδάφιο. Με το αίμα της αιώνιας διαθήκης ο Θεός ανέστησε τον Ιησού από τους νεκρούς. Η διαθήκη την οποία εξασφάλισε ο Χριστός με το ίδιο του το αίμα εξασφάλισε τη δική του ανάσταση. Ποια ήταν αυτή η διαθήκη;

Ήταν η διαθήκη που περιγράφεται στην επιστολή προς Εβραίους 8:8-12:

“Θα συνάψω καινούρια διαθήκη ...Θα τοποθετήσω το νόμο μου μέσα στο νου τους και θα χαράξω τις εντολές του μέσα στις καρδιές τους. Εγώ θα είμαι γι' αυτούς Θεός, κι αυτοί θα είναι ο λαός μου ...Όλοι θα με γνωρίζουν, από τον μικρότερο ως τον μεγαλύτερο. Θα συγχωρήσω την ανυπακοή τους και θα ξεχάσω πια τις αμαρτίες τους και τις ανομίες τους.”

Αμαρτίες συγχωρημένες, γνώση του Θεού, ο Θεός να είναι Θεός μας, και ο νόμος του Θεού – το αποκαλυμένο θέλημα του Θεού – γραμμένος στις καρδιές μας. Αυτά αγόρασε ο Ιησούς για μας. Λουκάς 22:20, “Αυτό το ποτήρι είναι η νέα διαθήκη, που επισφραγίζεται με το αίμα μου το οποίο χύνεται για χάρη σας.” Το αίμα της διαθήκης είναι το αίμα του Χριστού που χύθηκε για να εξασφαλίσει τις υποσχέσεις της διαθήκης. Ο Θεός είναι ένας Θεός που κρατάει τη διαθήκη του με κόστος τη ζωή του Υιού του.

Και ίσως η καλύτερη συγκεφαλαίωση του τι αγόρασε αυτός για μας, βρίσκεται στον Ιερεμία 32:40. Κήρυξα πάνω σ' αυτό, κατά την επέτειο των 125 χρόνων της εκκλησίας μας στις 16 Ιουνίου 1996. “Θα συνάψω αιώνια διαθήκη μαζί τους, ότι δεν θα σταματήσω να κάνω το καλό σ' αυτούς. Και θα δώσω το φόβο μου στις καρδιές τους, για να μην απομακρυνθούν από μένα.” Ο Χριστός πέθανε για να εγγυηθεί για μας, ότι ο Θεός δεν θα σταματούσε να κάνει καλό σ' εμάς, και ότι ο Θεός ποτέ δεν θα άφηνε κανένα από τα παιδιά του να απομακρυνθεί τελικά απ' αυτόν.

Ω πόσο έχουμε απολαύσει αυτή την αλήθεια μαζί! Όλες οι υποσχέσεις του Θεού είναι ναι! εν Χριστώ (Β' Κορινθίους 1:20). Αυτός τις αγόρασε. Όλη η ασφάλειά μας είναι ναι εν Χριστώ Ιησού. Αυτός δεν θα μας αφήσει να απομακρυνθούμε. Όλη η χάρις που αφορά στο μέλλον είναι εγγυημένη από το αίμα του Ιησού. “Ο Θεός δεν λυπήθηκε ούτε το μονογενή του Υιό, αλλά τον παρέδωσε στο θάνατο για χάρη όλων μας. Δε θα μας δωρίσει, λοιπόν, μαζί μ' αυτόν τα πάντα;”(Ρωμαίους 8:32). Όλες οι ανάγκες θα καλυφτούν σύμφωνα με τον πλούτο του, που μας χαρίζει δια του Ιησού Χριστού, για να δοξάζεται η αγαθότητά του (Φιλιππησίους 4:19). Δεν αρνιέται κανένα αγαθό (Ψαλμός 84:11). Ο Θεός κάνει τα πάντα να συντελούν στο καλό μας (Ρωμαίους 8:28). Για κάθε δυσκολία στη ζωή μας το μήνυμα προς το Σατανά και τους αντιπάλους μας είναι, “Εσείς σκεφτήκατε να μου κάνετε κακό, ο Θεός όμως το μετέτρεψε σε καλό” (Γένεσις 50:20).

Ο Θεός είναι Θεός που κρατάει τη διαθήκη του, Θεός που κρατάει τις υποσχέσεις του. Και η σφραγίδα για κάθε υπόσχεση είναι το αίμα της αιώνιας διαθήκης σύμφωνα με την οποία ανέστησε τον Ιησού από τους νεκρούς για να εγγυηθεί κάθε ευλογία στον ουρανό. Πράγμα που μας οδηγεί στην αλήθεια ότι...

4. Ο Θεός είναι Θεός που Ποιμαίνει.

Εβραίους 13:20: “Ο Θεός που δίνει την ειρήνη και που ανέστησε τον Κύριό μας Ιησού, το μεγάλο ποιμένα των προβάτων, αυτόν δηλαδή που επικύρωσε με το αίμα του την αιώνια διαθήκη …”

Έτσι ξεκίνησε αυτό το μήνυμα. Είναι Πάσχα. Και είναι η τελευταία μέρα της υπηρεσίας μου ως ποιμένα αυτού του ποιμνίου. Δεν θα μπορούσαμε να διαλέξουμε καλύτερη μέρα απ' αυτή για να κλείσουμε. Ο Θεός ανέστησε το Μεγάλο Ποιμένα σας από τους νεκρούς!

Το πιο σημαντικό πράγμα που μπορεί να κάνει ένας γήινος ποιμένας είναι να παραπέμπει με πιστότητα στον Μεγάλο Ποιμένα. Επομένως Βηθλεέμ, μάθετε τούτο: Με πολλή αγάπη ποίμαινα αυτό το ποίμνιο – σας έτρεφα, μεσολαβούσα για σας, σας προστάτευα, σας φρόντιζα. Υπήρξαν και κάποια βιβλία πού και πού. Υπήρξαν κάποια συνέδρια πού και πού. Όμως καθώς οι εβδομάδες κυλούσαν, η Βηθλεέμ ήταν η ζωή μου. Κι αυτό ήταν αγαθό για μένα. Ο Χριστός υπήρξε για μένα ένας Αρχιποιμένας γεμάτος έλεος, πολύ έλεος.

Όμως το νόημα αυτού του κειμένου δεν αναφέρεται σε μένα ούτε στον Jason. Αναφέρεται στον Ιησού. Εδάφιο 20: “Ο Θεός ανέστησε τον Κύριό μας Ιησού, το μεγάλο ποιμένα των προβάτων.” Αναμφισβήτητα, το μήνυμα είναι ξεκάθαρο: Έχετε έναν μεγάλο Ποιμένα που είναι ζωντανός. Και αυτός ο Ποιμένας δεν είμαι εγώ, ούτε ο Jason. Είναι ο Ιησούς. Και είναι περισσότερο ζωντανός και περισσότερο παρών απ' ό, τι είμαστε εμείς. Περισσότερο ζωντανός επειδή αυτός είναι η πηγή της ζωής και επειδή δεν πεθαίνει. Περισσότερο ζωντανός επειδή με το Πνεύμα του, αυτός είναι πάντοτε μαζί σας. “Κι εγώ θα είμαι μαζί σας πάντα, ως τη συντέλεια του κόσμου.” (Ματθαίος 28:20).

Εμείς σας επισκεπτόμαστε στο νοσοκομείο. Αυτός δε φεύγει ποτέ δίπλα από το κρεβάτι σας. Εμείς θλιβόμαστε μαζί σας για τα χαμένα σας παιδιά. Αυτός τα παίρνει κοντά του, και θεραπεύει τις πονεμένες καρδιές σας. Εμείς σας λέμε πώς αναγεννηθήκατε. Αυτός μαρτυρεί με το Πνεύμα του ότι είσαστε παιδιά του Θεού. Εμείς σας δίνουμε πολύτιμες υποσχέσεις για διαρκή χαρά. Αυτός σας σφραγίζει για την ημέρα της απολύτρωσης. Εμείς σας συμβουλεύουμε με σοφία που μπορεί να σφάλλει. Αυτός σας οδηγεί προσωπικά έχοντας τα μάτια του επάνω σας. Εμείς σας προειδοποιούμε να αγωνιστείτε ενάντια στην αμαρτία. Αυτός γνωρίζει την πλάση σας και αγωνίζεται για σας.

Μη θλίβεστε για την αναχώρησή μου, επειδή όχι μόνο ο Θεός πέρα από κάθε αμφιβολία σήκωσε τον Jason Meyer σαν υπο-ποιμένα σας, αλλά και ανέστησε τον Ιησού απο τους νεκρούς σαν τον Μεγάλο Ποιμένα σας. Έχετε εμπιστοσύνη σ' αυτόν.

5. Ο Θεός είναι Θεός που αγιάζει.

“Ο Θεός που δίνει την ειρήνη ... αυτός να σας δίνει τη δύναμη για κάθε καλό έργο, έτσι ώστε να κάνετε το θέλημά του. Ας ενεργεί δια του Ιησού Χριστού να γίνεται ανάμεσά σας αυτό που τον ευχαριστεί.”

Υπό μίαν έννοια, βλέπω κάθε μου κήρυγμα σαν μια προσπάθεια να εφαρμόσω αυτό το θαύμα στη ζωή σας. Προσέξτε πώς συμβαίνει να κάνεις το θέλημα του Θεού – να κάνεις αυτό που είναι αρεστό σ' εκείνον –. Πρώτα ο Θεός “σου δίνει τη δύναμη για κάθε καλό έργο, έτσι ώστε να κάνεις το θέλημά του.” Ο Θεός δεν περιμένει από μας να φτιάξουμε τούβλα χωρίς άχυρο. Δε ζητάει από μας να κάνουμε κάτι όταν δεν υπάρχουν τα κατάλληλα εφόδια για να το κάνουμε. Αυτός μας δίνει ό, τι χρειαζόμαστε για να κάνουμε το θέλημά του. (δείτε Β' Κορινθίους 9:8, Α' Κορινθίους 10:13).

Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Ο Θεός κάνει περισσότερα. Μπαίνει ο ίδιος μέσα στη διαδικασία: “ενεργεί για να γίνεται ανάμεσά μας αυτό που τον ευχαριστεί.” Στην πραγματικότητα, λέει το εξής: “αυτός να σας δίνει τη δύναμη για κάθε καλό έργο, έτσι ώστε να κάνετε (ποιήσαι) το θέλημά του. Ας ενεργεί (ποιών) δια του Ιησού Χριστού να γίνεται ανάμεσά μας αυτό που τον ευχαριστεί.” Εμείς το κάνουμε επειδή αυτός το κάνει μέσα μας (Φιλιππησίους 2:12-13). Όχι. Η λέξη “επειδή” δεν είναι η σωστή. Εμείς κάνουμε το θέλημά του και ανακαλύπτουμε ότι καθώς το κάνουμε, αυτός είναι που το κάνει. Καθώς το κάνουμε, αυτός το κάνει. Δεν είναι το δικό του μέρος πρώτο και το δικό μας δεύτερο. Το δικό του είναι πρώτο, και το δικό μας είναι πρώτο, επειδή το δικό του είναι και δικό μας.

Πόσες φορές έχουμε αναφερθεί στο εδάφιο Α' Κορινθίους 15:10, “Με τη χάρη όμως του Θεού έγινα αυτό που έγινα, κι αυτή η χάρη προς εμένα δεν υπήρξε άκαρπη: εργάστηκα περισσότερο απ' όλους τους αποστόλους, όχι βέβαια εγώ, αλλά η χάρη του Θεού που με συνοδεύει.”

Αυτό είναι το μυστήριο του αγιασμού. Ο Θεός εργάζεται μέσα σου, ώστε όταν κάνεις το θέλημα του Θεού, όταν κάνεις ό, τι είναι αρεστό σ' αυτόν, είναι ο Θεός που εργάζεται μέσα στις δικές σου πράξεις.

Ποτέ μην εγκαταλείψετε αυτό το μυστήριο. Ζήστε την υπόλοιπη ζωή σας εμβαθύνοντας στο τι σημαίνει να κατεργάζεστε τη σωτηρία σας με φόβο και τρόμο, επειδή ο Θεός είναι αυτός που ενεργεί μέσα σας.

6. Ο Θεός είναι Θεός που εξυψώνει το Χριστό.

Εβραίους 13:21: Ο Θεός “να σας δίνει τη δύναμη για κάθε καλό έργο, έτσι ώστε να κάνετε το θέλημά του. Ας ενεργεί δια του Ιησού Χριστού να γίνεται ανάμεσά σας αυτό που τον ευχαριστεί. Σ' αυτόν ανήκει η δόξα παντοτινά. Αμήν.”

Ο Θεός εργάζεται τον αγιασμό μας “δια του Ιησού Χριστού.” Με το αίμα του ο Χριστός αγόρασε τις υποσχέσεις της νέας διαθήκης ότι ο νόμος θα γραφόταν στις καρδιές μας. Και καθώς είναι ένας αναστημένος ποιμένας ενεργεί άμεσα ώστε αυτό να συμβαίνει. Και συνεπώς σε αυτόν ανήκει η δόξα για πάντα. Ο Θεός το σχεδίασε έτσι, και επομένως είναι Θεός που εξυψώνει το Χριστό.

Από αυτό το σημείο ξεκίνησα τη διακονία μου σχεδόν 33 χρόνια πριν. Και σ' αυτό το σημείο θα τελειώσουμε. Το κείμενο που χρησιμοποίησα τότε ήταν: “Έχω την έντονη προσμονή κι ελπίδα ότι σε τίποτα δε θα ντροπιάσω την αποστολή μου, αλλά όπως πάντα, έτσι και τώρα με πολύ θάρρος θ' αγωνιστώ, ώστε να δοξαστεί ο Χριστός με όλο μου το είναι, είτε μ' αφήσουν να ζήσω είτε με καταδικάσουν να πεθάνω” (Φιλιππησίους 1:20). Σκοπός μου και προσευχή μου ήταν να είμαι ένας πάστορας που επικεντρώνεται στο Θεό, που εξυψώνει το Χριστό και που γεμίζει από τη Βίβλο. Τώρα, τα τελευταία μου λόγια είναι: Σ' αυτόν – τον Ιησού Χριστό – ανήκει η δόξα για πάντα. Αμήν.

Ας προσευχηθούμε: Πατέρα, ζητώ να είσαι για τη Βηθλεέμ ο απόλυτος, ακλόνητος ων. Εν Χριστώ Ιησού να συμφιλιωθείς πλήρως με αυτό το ποίμνιο και αυτοί με σένα, και μεταξύ τους με την ειρήνη τη δική σου που αγοράστηκε με αίμα. Να φυλάξεις τη διαθήκη σου μαζί τους και να εκπληρώσεις κάθε υπόσχεση μέσα απ' το λόγο σου. Να τους αγιάσεις, δουλεύοντας μέσα τους ολοκληρωμένα κάθε τι που είναι ευάρεστο ενώπιόν σου. Και ο Υιός σου να είναι γι' αυτούς ένας μεγάλος Ποιμένας. Ώστε όλη τους τη ζωή να βρίσκουν την ικανοποίησή τους σ' αυτόν πάνω από όλα τ' άλλα, και αυτός να δοξάζεται μέσα τους. Στο όνομα του Ιησού, του αναστημένου, ζωντανού, Μεγάλου Ποιμένα μας. Αμήν.