Üstün qüvvənin bizdən yaranmadığı, Allaha aid olduğu bilinsin deyə, bu xəzinəni saxsı qablarda saxlayırıq. Hər tərəfdən əziyyət çəkirik, amma əzilmirik. Çaşqınlıq içindəyik, lakin çarəsiz deyilik. Təqib olunuruq, amma tərk edilmirik. Yıxıdılırıq, amma yox olmuruq. İsanın ölümünü bədənimizdə həmişə daşıyırıq ki, Onun həyatı bədənimizdə aydın görünsün. Çünki İsanın həyatı fani cismimizdə aydın görünsün deyə, biz yaşaya-yaşaya İsa üçün həmişə ölümə təslim edilirik. Beləliklə, ölüm bizdə, həyat isə sizdə fəaliyyət göstərir. “İman etdim, buna görə danışdım” - deyə, yazıldığı üçün eyni iman ruhuna sahib olaraq biz də iman edir və buna görə danışırıq. Çünki bilirik ki, Rəbb İsanı dirildən Allah bizi də İsa ilə birlikdə dirildib sizinlə birgə Öz hüzuruna çıxaracaq. Bütün bunlar sizə görədir. Belə ki Allahın lütfü çoxalıb daha çox insana ehsan olunsun və Onun izzəti üçün daha çox şükür edilsin. Buna görə biz ümidimizi itirmirik. Zahirimiz get-gedə xarab olsa da, daxilimiz gündən-günə təzələnir. Çünki müvəqqəti, yüngül əziyyətlərimiz bizə heç bir şeylə müqayisə edilməz dərəcədə böyük və əbədi izzət qazandırır. Gözlərimizi görünən şeylərə deyil, görünməyən şeylərə dikirik. Çünki görünənlər gəldi-gedər, görünməyənlərsə əbədidir.

16-cı ayə hamımızın arzu etdiyimiz bir şeyi ifadə edir. Paul deyir: "Biz ümidimizi itirmirik. Zahirimiz get-gedə xarab olsa da, daxilimiz gündən-günə təzələnir." Burada heç kimin istəmədiyi bir şey və hamının istədiyi bir şey vardır.

Heç kimin istəmədiyi və hamının istədiyi

Bu səhər burada heç kim ümidini itirmək istəmir. Buraya gələn heç kəs belə demir: "Mən çox istərdim ki, oxuduğum ilahilərdən, qulaq asdığım vəzdən ümidimi itirim. Conun bu gün dediklərinin məni ruhdan salmasını çox istəyirəm." Heç biriniz belə demirsiniz. Heç kəs ümidini itirmək istəmir. Paul da bunu istəməyib.

Əksinə, hər kəs daxilən gündən-günə təzələnmək istəyir. Hamımız bilirik ki, qüvvət, təzəlik, ümid, canlılıq, cəsarət və həvəs çox vaxt qısa müddətdən sonra yoxa çıxır. Əgər biz daxilən güclü olmaq istəyiriksə, ümid, sevinc və məhəbbət ilə yaşamaq istəyiriksə, gündən-günə təzələnməliyik. Biz bunu bilirik. Həyat hərəkətsiz və sabit deyildir. O qalxır, enir və yenə qalxır. Həyat dolur, boşalır və yenə dolur. Həyat təzələnir, istifadə olunur, sonra yenə təzələnir və istifadə olunur və yenə təzələnir. Hər birimiz təzələnmə gücünü istəyirik. Heç kəs boşluq və məyusluq dərəsində batıb-qalmaq istəmir. Gündən-günə təkrar-təkrar qüvvətlənməyin, ümidlə, sevinclə, məhəbbətlə dolmağın sirri varsa, biz onu öyrənməyə can atırıq.

İki əhəmiyyətli ifadə: "buna görə" və "çünki"

Mətndə diqqətimizi cəlb edəcək iki ifadə vardır. 16-cı ayənin əvvəlində yer alan "buna görə" ifadəsi və 17-ci ayənin əvvəlindəki "çünki" sözü. Bunlar niyə o qədər çox əhəmiyyətlidir?

16-cı ayə – üçbucağın üst təpəsi

16-cı ayəni üçbucağın iki tərəfinə söykənən üst təpəsi kimi təsəvvür edin. Bizim arzumuz bu iki sətrə əsaslanır: "Biz ümidimizi itirmirik… (amma) daxilimiz gündən-günə təzələnir." Bu səhər hamımızın istədiyi budur – biz bu sözləri ciddi deyə bilmək istəyirik.

16-cı ayə: Biz ümidimizi itirmirik, amma daxilimiz gündən-günə təzələnir.

7-15-ci ayələr – üst təpəni tutan bir tərəf

Ayənin əvvəlində yer alan "buna görə" ifadəsi göstərir ki, Paul bu fikri əsaslandıran şeylər deyəcək: 7-15-ci ayələrdə "bu, belədir, bu, belədir, bu da belədir", "BUNA GÖRƏ biz ümidimizi itirmirik… BUNA GÖRƏ daxilimiz gündən-günə təzələnir." Beləliklə, üçbucağın birinci tərəfi 7-15-ci ayələrdəki həqiqətlərdir; bunlar bu fikrə qüvvət verir, onu əsaslandırır. Biz buna diqqət yetirərək həmin ayələrdə bunun mənasını axtarıb tapmağa çalışmalıyıq. Bəlkə bu, bizə də aid olar!

17-18-ci ayələr – üst təpəni tutan digər tərəf

Sonra növbəti ayənin (17-ci ayə) əvvəlində işlənən "çünki" sözü Paulun 16-cı ayəyə səbəb olan bəzi şeyləri deyəcəyini göstərir: "Biz ümidimizi itirmirik… daxilimiz gündən-günə təzələnir", ÇÜNKİ bu, belədir, bu, belədir, bu da belədir. Buna görə də üçbucağın o biri tərəfində yerləşən digər tərəfi ondan qabaq deyilənləri əsaslandıran 17-18-ci ayələrdir.

İndi siz bunları görə bilirsiniz? Bizim arzu etdiyimiz hal üçbucağın iki tərəfinə söykənən üst təpəsində yer alır. 7-15-ci ayələr həqiqətdir: "BUNA GÖRƏ biz ümidimizi itirmirik, amma daxilimiz gündən-günə təzələnir." Bir tərəfi odur. "Biz ümidimizi itirmirik, amma daxilimiz gündən-günə təzələnir", ÇÜNKİ 17-18-ci ayələr düzdür.

Bizim məqsədimiz, Paula qüvvət verən həqiqətin bizə də qüvvət verməsi üçün, bu üçbucağın iki tərəfini nəzərdən keçirməkdir.

16-cı ayə əziyyətin içində yazılıb

Ancaq başlanğıcda biz qısa bir müşahidə aparacağıq: 16-cı ayə adamın ümidini itirməməsinin, gündən-günə təzələnməsinin əziyyətlərin arasında baş verdiyini təsdiq edir. "Biz ümidimizi itirmirik. Zahirimiz get-gedə xarab olsa da, daxilimiz gündən-günə təzələnir." Paul özü öləcəyini və hər kəsin öləcəyini bilirdi. O, böyük əziyyət çəkirdi və bu dünyadakı həyatının bu əziyyətdə azalıb yox olduğunu görürdü. Onun həyatında zəifliklər, xəstəliklər, yaralar, çətinliklər, təzyiqlər, boşa çıxan ümidlər var idi. Bunlardan hər biri ona baha başa gəlirdi – həyatının bir hissəsi gedirdi. Bunu təsvir etmək üçün Paul deyirdi ki, "ölüm bizdə… fəaliyyət göstərir" (Bax: ayə 12).

Bu kontekstdə o, "Biz ümidimizi itirmirik, amma daim təzələnirik" deyirdi. Buna görə həqiqətdə indi bizi maraqlandıran suallar, sadəcə olaraq, "Mən bu həyatda necə ümidimi itirməyim?" və "Mən necə gündən-günə təzələnim?" deyil, həm də "Mən ümidimi itirmədən əziyyət çəkməyə necə hazırlaşa bilirəm?" və "Mən öz bədənimin xarab olduğunu, bu dünyada ömrümün getdiyini görə-görə necə ümidimi itirməyim, lakin axıra kimi sevinclə məhəbbət göstərməyi davam etdirmək üçün daxili qüvvə ilə təzələnim?"

İndi biz Paulun bu suala verdiyi cavabı görməyə hazırıq. Cavab əvvəl 7-15-ci ayələrdə, sonra isə 17-18-ci ayələrdə verilmişdir.

7-15-ci ayələr: Ümidimizi itirməmək üçün dörd səbəb

7-15-ci ayələrdə Paulun "BUNA GÖRƏ biz ümidimizi itirmirik" deməyinin ən azı dörd səbəbi verilir. Bu səbəblərin hər birində onun dünyəvi həyatının xarab olduğu nəzərə alınır. Paul öləcəyini və qalan ömrünün getdikcə azaldığını heç vaxt yaddan çıxarmır. Beləliklə, bu ayələrdə o, zahirinin xarab olmasına baxmayaraq və hətta buna görə düz olanı göstərir.

1. Allahın qüvvəsinin və Allahın Oğlunun ucalması

Birincisi, onun zahiri xarab olsa da, bu əziyyəti vasitəsilə Allahın qüvvəsi və Allahın Oğlunun həyatı aydın görünür və ucalır.

Ayə 7: "Üstün qüvvənin bizdən yaranmadığı, Allaha aid olduğu bilinsin deyə, bu xəzinəni saxsı qablarda (yəni fani, getdikcə zəifləyən zahirimizdə) saxlayırıq." BUNA GÖRƏ biz ümidimizi itirmirik, çünki zəifliyimizdə Allahın qüvvəti ucalır.

Ayə 10: "İsanın ölümünü (bu da zahirimizin faniliyinin başqa bir cəhətidir) bədənimizdə həmişə daşıyırıq ki, Onun həyatı bədənimizdə aydın görünsün." BUNA GÖRƏ biz ümidimizi itirmirik, çünki Allahın Oğlunun həyatı gündən-günə ölməyimiz vasitəsilə ucalır.

Ayə 11: "Çünki İsanın həyatı fani cismimizdə aydın görünsün deyə, biz yaşaya-yaşaya İsa üçün həmişə ölümə təslim edilirik." BUNA GÖRƏ biz ümidimizi itirmirik, çünki Allahın Oğlunun həyatı fani cismimizdə aşkara çıxır və izzətlənir.

Beləliklə, Paulun ümidini itirməməsinin birinci səbəbi budur ki, onun zahiri xarab olsa da, onun zəifliyində və başqaları uğrunda gündən-günə ölməsində Allahın qüvvəsi və Allahın Oğlunun həyatı ucalır və Paul bunu hər şeydən çox sevir.

2. İmanlılar Cəmiyyətinin qüvvətlənməsi

İkincisi, onun zahiri xarab olsa da, bunun sayəsində ondan İmanlılar Cəmiyyətinə həyat axır. Məsihçilər Paulun zəiflənməsindən qüvvətlənirlər.

Ayə 12: "Beləliklə, ölüm bizdə, həyat isə sizdə fəaliyyət göstərir." BUNA GÖRƏ biz ümidimizi itirmirik ki, nəinki Allah izzətlənsin, həm də siz, sevimlilərimiz həyatı, qüvvəni və ümidi qəbul edəsiniz.

Ayə 15: "Bütün bunlar sizə görədir. Belə ki Allahın lütfü (Paulun onların uğrunda çəkdiyi əziyyətlər vasitəsilə) çoxalıb daha çox insana ehsan olunsun və Onun izzəti üçün daha çox şükür edilsin." BUNA GÖRƏ biz ümidimizi itirmirik, çünki (15-ci ayənin iki səbəbi necə birləşdirdiyinə diqqət yetirin) əziyyət çəkmə xidmətimdə lütf sizə ehsan olunur və izzət Allaha verilir. Paul öz həyatında bu iki şeyi: başqalarına lütf ehsan etməyi və Allaha izzət verməyi sevirdi; bu ayə bunların hər ikisinin eyni təcrübəsində gerçəkləşdiyini deyir. BUNA GÖRƏ Paul ümidini itirmirdi.

*3. Allah bizi saxlayır *

Üçüncüsü, onun zahiri xarab olsa da, bu əziyyətdə, bunun sayəsində Allah onu saxlayır və məğlub olmasına yol vermir.

8-9-cu ayələr (Bu “cüt”lərin hər birində onun həqiqətdə bunu dediyinə fikir verin: Bəli, bizim zahirimiz xarab olur; LAKİN: Xeyr, biz ümidimizi itirmirik.): "Hər tərəfdən əziyyət çəkirik, amma əzilmirik. Çaşqınlıq içindəyik, lakin çarəsiz deyilik. Təqib olunuruq, amma tərk edilmirik. Yıxıdılırıq, amma yox olmuruq." BUNA GÖRƏ biz ümidimizi itirmirik, çünki Allah bizi saxlayır və məğlub olmağımıza yol vermir.

4. Bizim ölümdən dirilməyimiz

Dördüncüsü, onun zahiri xarab olsa da, o, İmanlılar Cəmiyyəti ilə birlikdə dirilərək İsanın hüzurunda olacaq.

14-cü ayə: "Çünki bilirik ki, Rəbb İsanı dirildən Allah bizi də İsa ilə birlikdə dirildib sizinlə birgə Öz hüzuruna çıxaracaq." BUNA GÖRƏ biz ümidimizi itirmirik, çünki hər şey yaxşı olacaq. Hətta ölüm belə bu həyat hekayəmin sonluğunu bədbəxt edə bilməz. Mən yenə yaşayacağam – sizinlə, sevdiyim insanlarla birlikdə İsanın hüzurunda yaşayacağam və İsanın izzətinə əbədi olaraq şərik olacağam.

BUNA GÖRƏ… bu, üçbucağın birinci tərəfidir (7-15-ci ayələr); Paulun ümidini itirməməsi, lakin gündən-günə təzələnməsi buna əsaslanır.

1. Mən təzələnirəm, çünki Allahın qüvvəti və Allahın Oğlunun həyatı mənim zəif, xarab olan varlığımda aydın görünür və izzətlənir.
2. Mən təzələnirəm, çünki həyatımdan çox sevdiyim İmanlılar Cəmiyyətinə həyat axır.
3. Mən təzələnirəm, çünki əziyyət çəkdiyim zaman, Allah məni saxlayır və buna məğlub olmağıma yol vermir.
4. Mən təzələnirəm, çünki sizinlə birlikdə dirilib əbədi olaraq İsanın hüzurunda yaşayacağımı bilirəm.

BUNA GÖRƏ mən ümidimi itirmirəm!

17-18-ci ayələr: Ümidimizi itirməmək üçün dörd səbəb

İndi isə Paulun 16-cı ayədəki gözəl təcrübəsini tutan o biri “tərəf”i, yəni 17-18-ci ayələri nəzərdən keçirək. Paul ümidini itirmirdi, amma daxili gündən-günə təzələnirdi, ÇÜNKİ 17-18-ci ayələr düz idi. Burada yenə Paulun zahirinin zəiflik, xəstəlik, yaralar, əziyyətlərdə xarab olmasına baxmayaraq, ümidini itirməməsinin dörd səbəbi vardır.

1. Müvəqqəti əziyyət

O, ümidini itirmir, ÇÜNKİ onun əziyyəti müvəqqətidir.

17-ci ayə: "Çünki müvəqqəti, yüngül əziyyətlərimiz…" Bu, o demək deyil ki, əziyyət 60 saniyə davam edir. Bu, o deməkdir ki, əziyyət yalnız bir ömür davam edir (insanın ömrü isə milyonlarca minilliklərdən ibarət olan gələcək dövr ilə müqayisə edildikdə müvəqqəti görünür) və bununla bitir. Bu söz "hazırkı" mənasına gəlir – "hazırkı əziyyətlər" hal-hazırda sürdüyümüz bu həyatdan sonra davam etməyəcək… ÇÜNKİ mənim əziyyətlərim bitəcək. Onlar mənim həyatıma təsir etməyəcək.

2. Yüngül əziyyət

O, ümidini itirmir, ÇÜNKİ onun əziyyəti yüngüldür.

17-ci ayə: "Çünki müvəqqəti, yüngül əziyyətlərimiz…" Bu sözlər rahat müasir Amerikanın mühakiməsi deyildir. Bu, Paulun öz mühakiməsidir. Həm də Paul 2Kor. 11:23-27-də dediklərini unutmamışdı:

Zəhmətim daha çox olub, həbsə düşməyim daha çoxdur, döyülməyimin sayı-hesabı yoxdur, dəfələrlə ölümlə üz-üzə gəlmişəm. Beş dəfə yəhudilərdən otuz doqquz qırmanc yemişəm, üç dəfə dəyənəklə döyülmüşəm, bir dəfə məni daşqalaq etdilər, üç dəfə gəmi qəzasına düşdüm və bir gün gecə-gündüz ucsuz-bucaqsız dənizdə qaldım. Tez-tez səyahətdə olduğum müddətdə çaylarda təhlükəyə, quldurlar arasında təhlükəyə, soydaşlarım arasında təhlükəyə, başqa millətlər arasında təhlükəyə, şəhərdə təhlükəyə, çöldə təhlükəyə, dənizdə təhlükəyə, saxta qardaşlar arasında təhlükəyə məruz qaldım. Zəhmət və əmək çəkdim, dəfələrlə yuxusuz qaldım. Aclığın, susuzluğun dadını gördüm. Çox vaxt yemək, soyuqda paltar tapmadım. Bunlarla yanaşı, bütün cəmiyyətlər üçün hər gün çəkdiyim qayğının yükü boynumdadır.

Paul əziyyətlərinin yüngül olduğunu dedikdə asan, ağrısız olduğunu nəzərdə tutmurdu. O, demək istəyirdi ki, gələcək şeylərlə müqayisə edildikdə, bunlar heç nədir. Bunlar gələcək böyük izzətlə tərəziyə qoyulsa, tük kimi yüngül olacaq. "Belə düşünürəm ki, çəkdiyimiz indiki əzablar bizə zahir olacaq izzətlə heç müqayisəyə gəlməz" (Rom. 8:18). Mən ümidimi itirmirəm… ÇÜNKİ əziyyətim yüngüldür.

*3. Böyük və əbədi izzət *

O, ümidini itirmir, ÇÜNKİ Paulun əziyyəti ona heç bir şeylə müqayisə edilməz böyük və əbədi izzət qazandırır.

17-ci ayə: "Çünki müvəqqəti, yüngül əziyyətlərimiz bizə heç bir şeylə müqayisə edilməz dərəcədə böyük və əbədi izzət qazandırır." Paulun qazandığı müvəqqəti deyil, əbədidir; yüngül deyil, ağırdır; əziyyət deyil, izzətdir; heç bir şeylə müqayisə edilməz. Allahın Onu sevənlər üçün hazırladıqlarını nə göz görüb, nə qulaq eşidib, nə də insan ürəyi dərk edib (1Kor. 2:9).

Sadəcə olaraq, izzətə nail olana qədər əziyyət çəkməkdən bəhs edilmir; bu əziyyətlər izzətin qazandırılmasına kömək edir. Gələcək dövrdə Allahın izzətindən nə qədər zövq ala biləcəyimiz indiki əziyyətlərə necə dözməyimizlə əlaqəlidir. Səbrlə ağrıya dözdüyümüz anlardan heç biri boşa çıxmaz. Mən ümidimi itirmirəm… ÇÜNKİ bütün əziyyətlərim mənə heç bir şeylə müqayisə edilməz dərəcədə böyük və əbədi izzət qazandırır.

4. Görünməyən əbədi izzət

Paul ümidini itirmir, ÇÜNKİ o, gözlərini görünməyən şeylərə dikir.

18-ci ayə: "Gözlərimizi görünən şeylərə deyil, görünməyən şeylərə dikirik." Allah sizi ümidinizi itirməkdən saxlamaq və canınızı gündən-günə təzələmək üçün dünyada bütün izzəti sizə təqdim edə bilərdi, amma siz ona baxmasaydınız, heç bir faydası olmazdı.

Allahın comərd dəvəti

Allah bu vəzim vasitəsilə indi sizi dəvət edir. Oxuduğumuz parça Allahdan sizə comərdliklə təqdim etdiyi dəvətdir. Allah sizi, ümidinizi itirməyəsiniz və gündən-günə təzələnə biləsiniz deyə, bütün bu gerçəklikləri düşünməyə dəvət edir.

• Düşünün! Allahın qüvvəsi və Onun Oğlunun həyatı sizin zəifliyinizdə aydın görünür.

• Düşünün! İsanın həyatı sizin əziyyətlərinizdən digər insanların həyatına axır.

• Düşünün! Allah sizi əziyyətlərinizdə saxlayır və məğlub olmağınıza yol vermir.

• Düşünün! Sizin əziyyətləriniz sizə təsir etməz; siz Allahın Cəmiyyəti ilə birlikdə İsanın hüzurunda dirilib əbədi olaraq sevinclə yaşayacaqsınız.

• Düşünün! Sizin əziyyətləriniz müvəqqətidir. Bunlar yalnız indi var, gələcək dövrdə isə olmayacaq.

• Düşünün! Sizin əziyyətləriniz yüngüldür. Gələcək zövqlərlə müqayisə edildikdə bunlar heç nədir.

• Düşünün! Bu əziyyətləriniz sizə heç bir şeylə müqayisə edilməz böyük və əbədi izzət qazandırır.

Beləliklə, bu həqiqətləri DÜŞÜNÜN! Gözlərinizi bunlara dikin! Bunları dərin-dərin düşünün! Allahın dediyinə inanın. O zaman ümidinizi itirməzsiniz, lakin daxiliniz gündən-günə təzələnər.