همان‌طور که برای این پرسش، پاسخهای فراوانی وجود دارد، راههای بسیاری نیز برای خوبی نمودن، و بدی نکردن وجود دارد. «محبت، به همسایۀ خود بدی نمی‌کند» (رومیان ۱۳:‏۱۰). محبت «در همه‌چیز صبر می‌کند، و همه را باور می‌نماید. در همه حال امیدوار می‌باشد؛ و هر چیز را متحمل می‌باشد» (اول قرنتیان ۱۳:‏۷). مواردی که می‌خواهم به آنها اشاره کنم، نکاتی هستند که به نظرم می‌رسد لازم باشد که در زمانۀ ما، بر آنها تأکید و توجه گردد.

[پیوست: اشاره به اینکه دشمنانمان را محبت نماییم، به این معنا نیست که این‌طور نتیجه‌گیری شود که همۀ مسلمانان، با مسیحیان دشمن بوده، و یا نسبت بدیشان حس کینه‌ورزی و خصومت دارند. آنها دشمنِ مسیحیان نیستند؛ و حتی اغلب، مهمان‌نواز و مهربان و با محبت هستند. نکته اینجاست که حتی وقتی کسی با ما دشمنی می‌ورزد (چه از زمینۀ مذهب، چه غیر مذهب)، ما همچنان باید محبت کنیم.

لازم است که در خصوص مطلب امروز، نکتۀ دیگری نیز شفاف گردد. وقتی می‌گویم که محبت، ما را می‌خواند تا به شکلهای عملی، خوبی نموده، تا نیازهای فیزیکی برطرف شوند، منظورم این نیست که این یاری رساندن، مشروط به این باشد که یک مسلمان، مسیحی گردد. محبتِ عملی، شهادتی بر محبت مسیح است؛ و این شهادت، در جایی که بیشترین نیاز را احساس کند، از شهادت دادن دریغ نمی‌کند. این دقیقاً بر خلاف ماهیت ایمان نجاتبخش است که کسی به زور، یا به خاطر مسایل مالی، وادار شود که ایمان آورد. ایمان نجاتبخش، این است که آزادانه، عیسی را چون منجی‌مان، و خداوندمان، و بالاترین گنجینه‌مان بپذیریم. او راهِ رسیدن به گنجینه نیست. او خود، گنجینه است].

۱. چه آنها شما را دوست داشته باشند، چه نداشته باشند، دعا کنید که پُریِ برکتِ مسیح را تجربه نمایند.

• لوقا ۶:‏۲۸ - هر که شما را لعن کند، برای او برکت بطلبید؛ و برای هر که با شما کینه دارد، دعای خیر کنید.
• رومیان ۱۲:‏۱۴ - برکت بطلبید بر آنانی که بر شما جفا کنند؛ برکت بطلبید و لعن مکنید.
• اول قرنتیان ۴:‏۱۲ - دشنام شنیده، برکت می‌طلبیم.

۲. به شکلهای عملی به آنها خوبی کنید، تا نیازهای فیزیکی برطرف شوند.

• لوقا ۶:‏۲۷ - دشمنان خود را دوست دارید؛ و با کسانی که از شما نفرت کنند، احسان کنید.
• لوقا ۶:‏۳۱ - چنان که می‌خواهید مردم با شما عمل کنند، شما نیز به همان‌طور با ایشان سلوک نمایید.
• اول تسالونیکیان ۵:‏۱۵ - زنهار کسی با کسی به سزای بدی، بدی نکند، بلکه دایماً با یکدیگر، و با جمیع مردم، در پی نیکویی بکوشید.
• رومیان ۱۲:‏۲۰ - اگر دشمن تو گرسنه باشد، او را سیر کن؛ و اگر تشنه است، سیرابش نما؛ زیرا اگر چنین کنی، اخگرهای آتش بر سرش خواهی انباشت.

۳. وقتی شخصاً خطایی به شما صورت می‌گیرد، تلافی نکنید.

• اول پطرس ۳:‏۹ - و بدی به عوضِ بدی، و دشنام به عوضِ دشنام مدهید، بلکه برعکس، برکت بطلبید، زیرا که می‌دانید برای این خوانده شده‌اید تا وارث برکت شوید.
• رومیان ۱۲:‏۱۷، ۱۹ - هیچ‌کس را به عوضِ بدی، بدی مرسانید . . . ای محبوبان، انتقامِ خود را مکشید، بلکه خشم را مهلت دهید، زیرا مکتوب است: «خداوند می‌گوید که انتقام از آنِ من است. من جزا خواهم داد».

۴. تا جایی که به شما مربوط می‌شود، با آنها در صلح و دوستی زندگی کنید.

• رومیان ۱۲:‏۱۸ - اگر ممکن است، به قدر قوۀ خود، با جمیع خلق، به صلح بکوشید.

۵. با اعلامِ حقیقتِ مسیح به آنها، جویای آن باشید که از گناه و محکومیت آزاد گردند و در این آزادی، شادی نمایند.

• یوحنا ۸:‏۳۱-‏۳۲ - عیسی به یهودیانی که بدو ایمان آوردند، گفت: «اگر شما در کلام من بمانید، فی‌الحقیقه شاگرد من خواهید شد؛ و حق را خواهید شناخت؛ و حق، شما را آزاد خواهد کرد».

۶. با نشان دادنِ راه؛ عیسی مسیح، جدی و کوشا مشتاق این باشید که ایشان نیز همراه با شما، در آسمان به پدر بپیوندند.

• رومیان ۱۰:‏۱ - ای برادران، خوشیِ دلِ من . . . برای نجات ایشان است.
• یوحنا ۱۴:‏۶ - عیسی بدو گفت: «من راه و راستی و حیات هستم. هیچ‌کس نزد پدر، جز به وسیلۀ من نمی‌آید».
• یوحنا ۳:‏۱۶ - «هر که بر او ایمان آورد، هلاک نگردد، بلکه حیات جاودانی یابد».

۷. جویای آن باشید که معنای گفته‌هایشان را درک کرده، تا با درکی صحیح، آنها را تصدیق، یا نقد نموده، نه اینکه بر اساس ذهنیتی قبلی، و یا گژاندیشی، سخن‌سنجی کنید.

• اول قرنتیان ۱۳:‏۶ - محبت از ناراستی خوشوقت نمی‌گردد، ولی با راستی، شادی می‌کند.

۸. با اشک و زاری، به ایشان هشدار دهید آنانی که ایمان نیاورند که عیسی مسیح، آن منجی است که مصلوب گشت؛ و از مردگان برخاست؛ و اوست که گناهانِ جهان را برمی‌دارد، در زیر غضب خدا هلاک خواهند شد.

• یوحنا ۱:‏۱۲ - و اما به آن کسانی که او را قبول کردند، قدرت داد، تا فرزندان خدا گردند؛ یعنی به هر که به اسم او ایمان آورد.
• رومیان ۱۰:‏۹ - اگر به زبانِ خود، عیسی خداوند را اعتراف کنی؛ و در دلِ خود، ایمان آوری که خدا او را از مردگان برخیزانید، نجات خواهی یافت.
• فیلیپیان ۳:‏۱۸ - زیرا که بسیاری رفتار می‌نمایند، که ذکر ایشان را بارها برای شما کرده‌ام؛ و حال نیز با گریه می‌کنم، که دشمنانِ صلیب مسیح می‌باشند.

۹. با گفتن اینکه «مسلمانان، خدای حقیقی را می‌پرستند»، آنها را گمراه نکنید؛ و بدیشان امید کاذب نبخشید.

این جمله، که «مسلمانان، خدای حقیقی را می‌پرستند»، تصویر مثبتی را از دلِ مسلمانان ارائه داده، و باعث می‌شود که تقریباً همگان این ذهنیت را داشته باشند که مسلمانان خدای حقیقی را می‌شناسند و او را دوست می‌دارند و حرمت می‌نهند. اما عیسی، واکنش افراد به خودش را همچون آزمایشِ تورنسلی قرار می‌دهد، که به وسیلۀ آن، اصالت ایمانِ افراد به خدا را محک می‌زند. عیسی این را به صراحت روشن می‌سازد که اگر کسی او رد کرده، و نپذیرد که او آن ذات الهی است که جانش را برای گناهان فدیه داد؛ و سپس از مرگ برخاست، آن شخص، خدای حقیقی را نشناخته، و او را دوست ندارد و حرمت نمی‌نهد.

• یوحنا ۸:‏۱۹ - بدو [عیسی] گفتند: «پدر تو کجاست؟» عیسی جواب داد که «نه مرا می‌شناسید؛ و نه پدرِ مرا. هرگاه مرا می‌شناختید، پدرِ مرا نیز می‌شناختید».
• یوحنا ۵:‏۲۳ - کسی که به پسر حرمت نکند، به پدری که او را فرستاد، احترام نکرده است.
• یوحنا ۵:‏۴۲-‏۴۳ - [عیسی فرمود]: «شما را می‌شناسم که در نفْسِ خود، محبتِ خدا را ندارید. من به اسم پدرِ خود آمده‌ام؛ و مرا قبول نمی‌کنید».

محبت، مسلمانان را گمراه نخواهد کرد؛ و آنانی که به فکر مسلمانان هستند، وقتی می‌بینند که آنها عیسی را آن کسی که واقعاً هست، نپذیرفته و به او ایمان ندارند، با گفتن اینکه مسلمانان خدای حقیقی را «می‌شناسند»، یا «حرمت می‌نهند»، و یا «دوست می‌دارند»، آنها را گمراه نساخته و به بیراهه نمی‌کشانند. ما نمی‌توانیم از دل مردم باخبر باشیم، پس چطور می‌دانیم که آنها خدای حقیقی را می‌شناسند و او را حرمت می‌نهند و دوستش می‌دارند؟ ما جانمان را می‌نهیم، تا عیسی را بدیشان بشناسانیم. اگر به او ایمان آورند، آن‌گاه، خدا را می‌شناسند و دوست می‌دارند و حرمت می‌نهند؛ و اگر ایمان نیاورند، او را نشناخته و حرمت ننهاده و دوست ندارند. عیسی سنگ محک است.

نکتۀ کلام عیسی در انجیل لوقا ۱۰:‏۱۶ نیز همین است: «هر که مرا حقیر شمارد، فرستندۀ مرا حقیر شمرده باشد.» و متی ۱۰:‏۴۰: «کسی که مرا قبول کرده، فرستندۀ مرا قبول کرده باشد.» و یوحنا ۵:‏۴۶: «اگر موسی را تصدیق می‌کردید، مرا نیز تصدیق می‌کردید».

محبت‌آمیزترین کاری که می‌توانیم برای مسلمانان، یا هر شخص دیگری انجام دهیم، این است که کل حقیقت را دربارۀ عیسی مسیح بدیشان بگوییم؛ و در همان حال، با فداکاری به آنها توجه و رسیدگی نموده، و راغب باشیم که به خاطرشان متحمل رنج و سختی گردیم، نه اینکه رهایشان کرده، و سپس به آنها التماس کنیم که از «عبادتِ بیهوده» (مرقس ۷:۷) بازگردند و ایمان آورند که مسیح آن منجی است که مصلوب گشت؛ و از مردگان برخاست، تا گناهانشان را بیامرزد و بدیشان امید حیات جاودان بخشد. این برای ما شادی عظیمی خواهد بود که از میان همۀ مسلمانان جهان، برادران و خواهرانی داشته باشیم.